اگر وقت برای انجام هر دو کار وجود دارد، پس باید حق زوج برآورده شود؛ البته زوج باید حرمت نماز را نگاه و التزام به اول وقت آن داشته باشد و زمام هوا را رها نکرده تا مزاحم ادای حقوق الهی گردد. اما اگر وقت برای هر دو کار کافی نبوده و باید یکی از آن دو را انتخاب کرد، پس باید نماز مقدم گردد؛ چرا که «اطاعت از مخلوق، در عصیان خالق، روا نیست».