اگر شخص جنب با نیت غسل خوابید، اما وقتی از خواب بیدار گشت آفتاب طلوع نموده بود، آیا حکم شخص متعمد را دارد؟

اگر شخص در حال بیداری جنب شد، سپس با این نیت که قبل از اذان صبح بیدار شود و غسل کند، خوابید و همیشه نیز عادت داشت که بیدار شود یا برای خود هشدار دهنده‌ای را قرار داد، اما تا اذان صبح بیدار نگشت، پس چیزی بر گردنش نیست و روزه‌اش صحیح است. اگر در حین جنابت بیدار شد، دیگر نباید بخوابد، مگر اینکه مطمئن باشد که دوباره بیدار خواهد شد؛ پس اگر با اعتماد به بیدار شدن، دوباره خوابید، اما تا طلوع فجر(اذان صبح) بیدار نشد، پس باید آن روز را تشبه به روزه‌داران نموده و سپس قضایش را به‌جا آورد، اما کفاره بر گردنش نیست. این حکم در مورد شخصی که چندین بار خوابیده و بیدار شده نیز جاری است. اما اگر شخص در حال بیداری جنب شد و سپس با این نیت خوابید که اگر قبل از اذان بیدار شود غسل نماید، اما پیش از این عادت به بیدار شدن قبل از اذان نداشت و تا اذان صبح نیز بیدار نگشت، پس باید آن روز را به امید قبول، نیت روزه و امساک کند و سپس بنابر احتیاط قضایش را به‌جا آورده و کفاره نیز بدهد.