موضوع سخن در مشروعیت توسل به ذات پیامبر اکرم (صلى الله عليه وآله) و مقام و منزلت ایشان نزد خداوند تبارک و تعالی بود. در برنامه های گذشته اهمیت این مبحث را بیان نمودیم، زیرا می بینیم که این موضوع اکنون به یکی از محورهای اختلاف میان امت اسلامی تبدیل گشته، چرا که یک فرقه با این ادعا که تابع اسلام است، دیگران را به دلیل توسل به اولیاء و صالحان و اهل بیت و پیامبر اکرم به کفر متهم می کنند. مبالغه نیست اگر بگوییم که مهمترین اولویت این گروه های تکفیری نه توحيد است و نه نبوت و نه انتشار اسلام و نه منافع ملت ها و امت ها، بلکه اولویت این گروه های تکفیری ویران کردن آرامگاه ها و مراقد است، گویا در دین اسلام موضوعی مهمتر از ویران کردن این آرامگاه ها وجود ندارد.
انسان از طریق این مفهوم می تواند افق فکری این گونه گروه ها را بیشتر درک کند، همان گونه که قرآن کریم می فرماید: «قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ » (هر کس طبق روش (و خلق و خوی) خود عمل می‌کند) (سوره إسراء آیه ۸۴)
افق و هدف این گروه ها، خدمت به معارف دین، یا اقامه توحید در زندگی مردم، یا خدمت به خلق، یا حفظ امنیت آن ها نیست، بلکه فقط یک چیز است و آن ویران کردن آرامگاه هاست. این نشان دهنده پوچی و بی محتوایی پشتوانه فکری و عقیدتی این گروه هاست و چه بسا عامدانه به نظر می رسد، زیرا امت اسلامی را تحریک و احساسات ایشان را جریحه دار می کند. چرا که امت اسلامی به رغم تمام تفاوت های اصولی و عقیدتی و مذاهب فقهی و اعتقادی، به اولیاء الهی به ویژه آنانی که از یاران و اصحاب پیامبر اکرم (صلى الله عليه وآله) بودند احترام می گذارند و موضوع عجیبی که انسان را متحیر می نماید همین است که این گروه های تکفیری مدعی دافع از حريم صحابه رسول الله (صلى الله عليه وآله) هستند، اما در عین حال به مقام شامخ ایشان اهانت و بی احترامی می کنند.
در این جا می خواهم حقیقتی را روشن کنم و آن این است که موضوع توسل به اولیاء و صالحین، به ویژه مقتدای صالحان و برترین تمام مخلوقات، حضرت محمد (صلى الله عليه وآله) گناهی است که بر اساس آن، گروهی دیگر مسلمانان را تکفیر کرده و آن ها را به قتل رسانده و در میان ایشان بمب گذاری می کنند.
*برگرفته از برنامه «مطارحات فی العقیدة» ۲۱ جمادی الثانی ۱۴۳۴ – ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲
موضوع: «توسل به نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) در زندگی و پس از رحلت ایشان» قسمت: ۱۰
