پرسشی مطرح است که آیا به قرآنی که در دست ماست چیزی افزوده شده است؟ پاسخ می دهیم خیر، هرگز؛ آیا چیزی از آن کم شده است؟ باز هم خیر، به هیچ وجه. بنابرین هرگونه تحریف در قرآن کریم را رد می کنیم، چه از نظر اضافه و چه کاهش.
بنده کتابی به نام «صیانة القرآن من التحریف» تالیف کرده ام و پیشنهاد می کنم که عزیزان به این کتاب مراجعه نمایند. در آن جا سخنان و گواهی های علمای بزرگ و محققین مکتب اهل بیت (علیهم السلام) را جمع آوری نموده ام. شاید کسی بپرسد آیا مدعی هستید هیچ شیعه ای سخنی مبنی بر تحریف نگفته؟ پاسخ می دهم چرا، به محدث نوری نسبت می دهند که او معتقد به تحریف بوده است، اما هیچ یک از علمای بزرگ مکتب اهل بیت (علیهم السلام)، محدث نوری را به عنوان یک عالم محقق نپذیرفته است. به همین دلیل من گفتم که سخنان علمای محقق مکتب اهل بیت (علیهم السلام) را جمع آوری کرده ام که همگی احتمال تحریف در قرآن کریم، به معنای مورد اختلاف، را رد کرده اند.
اما معنای مورد اختلاف چیست؟ منظور این است که قرآن ناقص است و نسخه کامل آن به دست امام دوازدهم (علیه السلام) به دست ما خواهد رسید. در آن جا سخن شیخ صدوق (ره) را نقل کرده ام که می گوید: «اعتقاد ما این است که قرآنی که خداوند به پیامبرش محمد (صلى الله عليه وآله) نازل کرده، همان قرآن متداولی است که در دست مردم است و نه بیش از آن و هر کسی که از قول ما بگوید که این قرآن ناقص است، دروغگوست». همینطور سید مرتضى، شيخ طوسی، شيخ طبرسی، شيخ جعفر كاشف الغطاء، سید رضی، شيخ مفيد، ابوالفتوح رازی، قطب الدین راوندی، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابن ادریس حلی، سید ابن طاووس، علامه حلی، مقداد سيوری، علامه كركی، مقدس اردبيلی، قاضی تستری و بسیاری دیگر از علمای شیعه قائل به این نظر بودند. در پایان نیز به دو نفر از بزرگترین علمای معاصر اشاره می کنم که یکی از ایشان از علمای نجف، سیدنا الاستاد، آیت الله العظمی خویی (ره) است که گفته اند: «به طور کلی مشهور میان علمای شیعه و محققین ایشان» یعنی اگر در گوشه و کنار کسی را دیدید که مدعی تحریف است، او جزو محققین نیست… «نظر کلی علمای شیعه و محققین ایشان و نظر مورد تایید ایشان این است که قرآن تحریف نشده است». نفر دوم یکی از علمای بزرگ حوزه قم، حضرت امام (قد) است که گفته اند: «کسی که از توجه مسلمانان به جمع آوری قرآن و حفظ و نگهداری از آن، چه از نظر قرائت و چه از نظر نوشتاری، آگاه باشد، بی تردید به باطل بودن این ادعا آگاه است.» منظور همان ادعای نقصان یا تحریف قرآن است. «کتاب قرآن دقیقا همان چیزی است که در دستان ماست، و هیچ کم و زیادی در آن نیست». بنابرین منظور ما از قرآن، همین قرآن است و ما هیچ قرآن دیگری نداریم.
کسی نگوید که این ها از روی تقیه چنین حرفی می زنند، واقعا اگر کسی چنین حرفی بزند با او حرفی نداریم! من به عنوان یک انسان عاقل و با اراده و در کمال سلامتی به شما می گویم که به این موضوع اعتقاد ندارم.
و البته کسی تصور نکند که فقط ما شیعیان چنین نظری داریم. علمای الازهر نیز همین نظر را دارند. “امام محمد غزالی” در کتاب «دفاع عن العقیدة و الشریعة ضد مطاعن المستشرقین» صفحه ۲۱۹ می گوید: «شنیدم یکی از این ها در مجلسی علمی می گفت که شیعیان قرآن دیگری دارند که مطالبی نسبت به قرآن مشهور کم و زیاد دارد.» یعنی همان سخنی که اکنون از شبکه های ماهواره ای می شنویم، پاسخ می دهد: «چه کسی تو را مامور کرده چنین شایعاتی را بگویی، و افراد ساده لوح را فریب دهی تا به برادرانشان و حتی قرآن مشکوک شوند. قرآن یکی است، در قاهره چاپ می شود و شیعیان در نجف و یا تهران آن را مقدس می دانند و نسخه های آن را در دست و در خانه های خود دارند و هرگز نظری جز احترام به این کتاب و نازل کننده ی آن (جل شأنه) و تبلیغ کننده ی آن (صلی الله علیه و آله) به ذهنشان خطور نمی کند. پس چرا به مردم در مورد کلام وحی دروغ می گویید، از جمله ی این دروغ گویان کسانی هستند که شایع کرده اند شیعیان…» والخ.
بنابرین قضیه این نیست که شیعیان ادعایی دارند، بلکه بسیاری از علمای بزرگ اهل سنت نیز تاکید کرده اند که شیعیان قرآنی جز این قرآن ندارند.
*برگرفته از برنامه «مطارحات فی العقیدة» ۸ رمضان المبارک ۱۴۳۴ – ۲۶ تیر ۱۳۹۲
