تاخیر نیت تا طلوع آفتاب، در ماه مبارک رمضان، جایز نیست؛ اما اگر از روی غفلت و جهل، چنین شد و مبطلی را نیز انجام نداد و در طول روز متوجه گشت، باید نیت روزه کند، به این امید که خداوند متعال از او بپذیرد، سپس قضای آن را نیز به جا آورد. همچنین اگر نیت را عمدا و عصیانا به تاخیر انداخت و سپس توبه نمود، باید به مانند روزه داران امساک نموده و بعدا قضای آن را به جا آورد.