بر پسر بزرگ واجب است که نماز و روزههای قضای پدر را، که عذر شرعی بر آنها داشته و خود قضا نکرده، قضا کند. اما اگر پدر، نماز و روزه را بدون دلیل بهجا نمیآورده، قضای آن بر پسر بزرگ واجب نیست. همچنین روزههایی که قضای آن بر خود پدر واجب نبوده، مثلا در حالت بیماریای که از یک ماه رمضان تا ماه رمضان بعدی ادامه یافته بود، بر پسر نیز قضایش واجب نیست، همچنین است هنگامی که پدر به دلیل اغماء و یا جنون، اساسا تکلیفی بر گردنش نیست. همچنین اگر بر ذمه پدر، قضای نماز یا روزه استیجاری و یا نذر و... وجود داشت، بر پسر بزرگ قضای هیچ کدام واجب نیست.