زوجه باید از زوج خود تمکین نموده و اسباب نفرت و دوریِ زوج را از خود برطرف نماید؛ اگر زوجه برای نزدیکی و استمتاع تمکین ننماید ناشزه میگردد. البته برخی حالات استثنا است، مانند اوقات بیماری و ناتوانی و ضرورت و دیگر عذرهای شرعی و در اینصورت، امتناع حکم نشوز را ندارد. همچنین اگر زوج نیز اسباب نفرت و دوری زوجه را از خود برطرف ننماید، ناشز محسوب میگردد. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: همانا زنی برای حاجتی نزد پیامبر خدا(صلی الله علیه واله) آمد، حضرت به آن زن فرمودند: چه بسا تو از «مسوّفات» باشی؟ زن عرض کرد: ای پیامبر خدا مسوفات به چه معناست؟ حضرت فرمودند: زنی که همسرش او را برای نیاز (جنسی) خود دعوت میکند ولی او (زن) دائماً آن را عقب میاندازد تا این که همسرش را چُرت میگیرد و میخوابد، پس فرشتگان دائماً او را لعنت میکنند تا شوهرش از خواب بیدار شود. همچنین از پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله) روایت شده: آیا مایلید بهترین زنانتان را معرفی کنم؟ آنان که خود را برای شوهرانشان آراسته میکنند و دژ محکمی هستند در مقابل دیگران؛ زنانی که کلام همسرانشان را فرا گرفته و امر آنان را اطاعت و در خلوت خود را در اختیار همسرانشان قرار میدهند. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: زنان دوست دارند مردان خود را آراسته ببینند، همانطور که مردان دوست دارند زنان خود را چنین بنگرند.