محضر مبارک حضرت آیت الله حیدری(دام ظله)؛

سلام علیکم،

سوالی داشتم پیرامون تفاوت و تمایز امامت و نبوّت در روایات. لطفا نظر شریف خود را بفرمایید؟

در جواب بیان می شود که:

پیش تر گفته شد که از منظر قرآن کریم، مقام امامت، مقامی غیر از نبوّت و فوق آن است. روش ما در بحث این بود که ابتدا فقط آیات قرآنی را مطرح نمودیم و سپس سراغ روایت می رفتیم تا ببینیم آیا برداشت اولیۀ ما از قرآن را رد می کنند یا تأیید. وقتی احادیث را بررسی می کنیم، مشاهده می کنیم که آنها نیز همان برداشت اولیۀ ما مبنی بر تمایز مقام امامت از نبوت را تأیید می کنند. در اصول کافی تقریباً چهار شاهد بر این مدّعا وجود دارد.

یکی از این روایات، روایتی است که در جلد اول، صفحۀ ۴۲۵، کتاب الحجة، باب دوّم آمده است: «وَ قَدْ کَانَ إِبْرَاهِیمُ ع نَبِیّاً وَ لَیْسَ بِإِمَامٍ حَتّی قَالَ اللّهُ إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرّیّتِی فَقَالَ اللّهُ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمِینَ»؛ (ابراهیم علیه السلام مدتی پیغمبر بود و امام نبود تا خداوند فرمود: «من تو را امام مردم قرار دادم. ابراهیم گفت: از فرزندان من هم؟ خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی رسد». کسی که غیر خدا یا بتی را پرستیده امام نگردد).
این روایت تصریح دارد به اینکه مقام امامت، غیر از مقام نبوت است.