از جمله رازهای روزه برای افرادی که متوجه باشند، این است که روزه دار لذت خوردن و نوشیدن را با لذت گرسنگی و تشنگی معاوضه می کند و لذتِ حقِّ خوردن را با لذت ممنوع بودن مبادله می کند. شاید این رازِ زیاد روزه گرفتن رسول خدا (ص) باشد. پیامبر (ص) هرگاه بیدار می شد و چیزی برای خوردن نمی یافت، نیت روزه می کرد. گویا اصل در نزد او روزه گرفتن بود. شاید به همین دلیل برای جوینده علم بهتر است با گرسنگی و تشنگی بیشتر همدم باشد تا با سیری؛ زیرا سیری و پر بودن شکم موجب از بین رفتن هوشمندی و تیزفهمی می شود. همچنین در روزه گرفتن، اطاعت در ترک آنچه انسان به آنها از لذت های دنیوی تمایل دارد، تحقق می یابد و این ترک کردن به خاطر بزرگ داشت و اطاعت و قبول فرمان خداوند است.
معنویت عبادات، ص ۱۵۶.
