ابتدا از آنچه کرده استغفار کنید و توبه‌ای نصوح بنمایید که دیگر ابدا گذشته خود را تکرار نکنید. برشماست که تمام واجبات گذشته که قضایش واجب است را قضا نمایید؛ پس اگر کمیت و کیفیت آن‌را می‌دانید که چه بهتر، اما اگر نمی دانید، پس باید به نیت ما فی الذِمه قضا نمایید تا وقتی که اطمینانِ فراغ از ذمه حاصل گردد. و اما اگر میان حداقل - مثلا پنج سال - و حداکثر - مثلا شش سال - مردد بودید، می‌توانید بنا را بر حداقل گذاشته و قضای مدت تفاوت - مثلا یک سال - را استحبابا به‌جا آورید.