اگر شخصی سفرهای زیارتی و تفریحی زیادی دارد، حکم کثیرالسفر را ندارد و نمازهایش شکسته و نمیتواند روزه بگیرد و حکم مسافرین عادی را دارد. اما اگر اشخاصی کارشان در سفر است، مانند مدیران کاروانهای زیارتی- سیاحتی، رانندگان و... حکم کثیرالسفر را دارند و باید نماز را کامل خوانده و روزه خود را بگیرند، زیرا کارشان در سفر کردن است؛ اما اگر همین اشخاص به سفری غیرکاری بروند، نمازشان شکسته شده و نمیتوانند روزه بگیرند.