مخالفت حضرت زهرا (سلام الله علیها) با حکومت خلفا، سنگ بنای سقوط خلافت عثمان
رویگردانی مردم از حکومت عثمان و اسقاط آن، عوامل متعددی داشت که هر کدام در جای خود قابل بررسی است، اما در این میان می توان گفت مهترین عامل آن، عدم رضایت و اعتراض فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به اساس جریان سقیفه بود.
این مخالفت و ایستادگی که از سوی شخصیتی بزرگ و قابل احترام نزد مردم صورت گرفته بود، پس از گذشت چندین سال، نهایتا اثر خود را گذاشت و بنیاد حکومت خلفا را متزلزل و نابود کرد تا اینکه خلافت به صاحب اصلی آن یعنی حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) بازگشت.
در زمان ابابکر، مولای متقیان حضرت زهرا (سلام الله علیها) را برای رویارویی با حکومت و به منظور سلب مشروعیت خلفا پیش فرستادند و خودشان مدیریت پشت صحنه در این تقابل جدی را به عهده گرفتند؛ به این دلیل که اولا حضرت زهرا (علیها سلام) بعنوان دختر پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) و سرور زنان عالم، از جایگاه بسیار بالایی نزد پدر خویش (صل الله علیه و آله و سلم) و مردم برخوردار بود و مخالفت وی با حکومت، برای مردم مهم و قابل تامل قلمداد می شد؛ و ثانیا اگر خود امام علی (علیه السلام) مستقیما پا در میدان مبارزه علنی می گذاشتند، صاحبان قدرت و دشمنان وی می تواستند با توسل به زور و جنگ، حضرت را از هدف اصلی خود بازدارند، اما حکومت نمی توانست با یک زن – آن هم دختر محبوب و عظیم الشان رسول الله (صل الله علیه و آله و سلم) – وارد جنگ مسلحانه شود؛ چرا که یکچنین تقابل نابرابر و ناجوانمردانه ای، در نظر مردم به هیچ وجه قابل توجیه نبود!
نهایتا امام علی (علیه اسلام) با به کار بستن سیاست پیش فرستادن حضرت زهرا (سلام الله علیها) برای مقابله با دستگاه خلافت، به هدف خود که همان مشروعیت زدایی از حکومت خلفا بود رسیدند و مردم در زمان عثمان متوجه شدند که ردای خلافت تنها مستحق امیری چون علی ابن ابیطالب – و نزدیکترین فرد از هر جهت به رسول خدا (ص) – بود.
