محضر مبارک حضرت آیت الله حیدری(دام ظله)؛
سلام علیکم،
«با توجه به اینکه در عرف جامعۀ حوزوی و حتی غیر حوزوی، مرجعیت بیشتر در رابطه با فقه اصغر (مسائل حلال و حرام) مطرح می شود و اصولاً مرجع و فقیه به کسی اطلاق می گردد که فقط در علم فقه متخصّص و مجتهد باشد، این پرسش پیش می آید که آیا برای رسیدن به مقام مرجعیت و نیابت از امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) و به منظور هدایت جامعۀ اسلامی و شیعی – و حتّی فراتر از آن برای راهنمایی انسان ها – تخصّص در علم فقه کافی است یا نه؟! در صورت منفی بودن جواب، یک مرجع تقلید و عالم دینی از چه علوم دیگری باید آگاهی داشته باشد؟».
در جواب بیان می شود که:
علامه حیدری در پاسخ به سؤال رایج و مبتلابه فوق، مباحث و مطالب مهمّ و بعضاً چالش برانگیزی را مطرح می کنند که اهمّ عناوین آن به شرح ذیل است:
۱. مراد از «فقیه» در قرآن و روایات، و «فقیه» در اصطلاح رایج حوزوی!
۲. تمایز «مرجع دینی» (اسلام شناس) از «مرجع فقهی»! (فقه شناس)
۳. تعریفی متفاوت و جدید از «اعلمیت»
۴. ضرورت جامع گرایی در علوم اسلامی (امکان سنجی، چگونگی و بیان برخی نمونه ها و مصادیق آن در گذشته و عصر حاضر)
۵. «علوم و معارف» مورد نیاز یک مرجع و عالم دین
۶. نگاه حدّاقلی و حدّاکثری به «مسألۀ ولایت فقیه»
۷. «وظائف و مسئولیت ها» ی علما و مراجع شیعه در عصر غیبت کبری
و…
گفتنی است این مصاحبه توسّط برخی از طلّاب عزیز افغانستانی دربارۀ «بررسی وضعیت حوزه های علمیه و جایگاه مراجع در عصر حاضر»، صورت پذیرفته است.
به استحضار مخاطبان گرامی می رساند کسانی که می خواهند دیدگاه آیت الله حیدری نسبت به:
«علم فقه»
و اساساً تعریف ایشان از «فقیه» و «مرجع»
و کارکرد نهاد مرجعیت شیعه در عصر حاضر را بدانند،
استماع این فایل صوتی مهم و راهبردی، برای ایشان ضروری است.
ازم به ذکر است که علامه حیدری از معدود عالمانی است که دربارۀ مسألۀ «مرجعیت» و ابعاد آن سال ها به تأمل پرداخته و در این زمینه مباحث فراوان و بعضاً جدیدی را مطرح نموده اند. رویکرد ایشان در این موضوع، گاهی از صبغۀ انتقادی نیز برخوردار بوده است.
گفتنی است از آیت الله حیدری یک کتاب هم در همین زمینه به نام «مشروع المرجعیة الدینیة وآفاق المستقبل لدی السید کمال الحیدری» به چاپ رسیده است.
این اثر تحت عنوان «مرجعیت و چشم اندازهای پیش رو» به فارسی ترجمه شده و فایل پی دی اف آن در سایت فارسی وی موجود است.
